.jpg)
„PIERWSZE UCZNIOWSKIE DOŚWIADCZENIA DROGĄ DO WIEDZY” – PROJEKT REALIZOWANY W ZESPOLE SZKOLNO-PRZEDSZKOLNYM NR 1 W KATOWICACH W ROKU SZKOLNYM 2010/2011
Projekt ten był odpowiedzią na konkurs ogłoszony przez MEN wiosną 2008 roku.
Jego głównym celem było wdrożenie elastycznego modelu edukacji, dostosowanego
do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów
z wykorzystaniem nowatorskich metod i treści kształcenia.
OPIS PROJEKTU
Każde dziecko ma prawo rozwijać swoje zdolności i mądrość. Przychodzi do szkoły z ogromnym bagażem umiejętności, doświadczeń i osobistym stylem uczenia się – swoją bogatą historią życia. W szkole, w pierwszych latach nauki, u dziecka kształtują się fundamenty wielu istotnych przekonań na temat własnych możliwości (poczucie własnej wartości, obraz samego siebie), także odnośnie do uczenia się, co w istotny sposób wpływa na jego przyszłe funkcjonowanie, nawet na całe życie. Jakość pierwszych edukacyjnych doświadczeń ma decydujące znaczenie dla dalszej kariery szkolnej i życiowej dziecka! Jest to główna idea Projektu „Pierwsze uczniowskie doświadczenia drogą do wiedzy”. Bazą teoretyczną jest Teoria Wielorakich Inteligencji autorstwa Howarda Gardnera, która została uznana za jedno z największych osiągnięć nauk społecznych końca XX wieku. Edukacja oparta na założeniach WI to edukacja dostosowana do autentycznych potrzeb i możliwości uczniów – edukacja na miarę XXI wieku. Zrozumienie Teorii Wielorakiej Inteligencji i wprowadzenie jej zasad do konstrukcji systemu edukacyjnego w przedszkolach i szkołach może zaowocować „przewrotem” na miarę kopernikańskiego!
Zgodnie z ideą WI praca z dziećmi w szkole powinna
polegać
na tworzeniu bogatego (w sensie wielorakiej stymulacji) środowiska
edukacyjnego, tj. takich warunków, które umożliwiają dzieciom manifestację
WSZYSTKICH RODZAJÓW INTELIGENCJI, nie zaś – tylko inteligencji faworyzowanych w
tradycyjnym systemie edukacji (tzw. inteligencji szkolnej). Tworzy się zatem
warunki do ujawniania inteligencji:
- językowo-lingwistycznej,
- matematyczno-logicznej,
- wizualno-przestrzennej,
- przyrodniczej,
- muzycznej,
- kinestetycznej (ruchowej),
- interpersonalnej (społecznej),
- intrapersonalnej (refleksyjnej).
Praca z dziećmi podczas trwania projektu była prowadzona podczas zajęć obowiązkowych oraz na zajęciach dodatkowych. Nauczyciele mogli realizować autorskie pomysły, wyzwalając własną kreatywność pedagogiczną.
Każdy nauczyciel współpracował z rodzicami/opiekunami
dziecka. Wspólnie poznawali ucznia, opracowując wstępną diagnozę profilu WI
dziecka.
Na tej podstawie nauczyciel projektował sytuacje edukacyjne tak, aby dziecko
miało szansę działać w obszarze swoich mocnych stron. Po nabraniu zaufania
i ugruntowaniu poczucia własnej wartości – otwierało się, bez lęku, na obszary
w których jest słabsze. Tylko taka kolejność gwarantuje u dziecka pojawienie
się otwartości na nowe, trudniejsze dla niego sytuacje.
Zajęcia dla uczniów
odbywały się w klasach wyposażonych w nowoczesne środki dydaktyczne o wartości
około 6000 zł. Zostały stworzone tzw. „Gardnerowskie”
strefy edukacyjne – ośrodki zainteresowań. W każdym takim ośrodku
dzieci mogły realizować działania edukacyjne zaplanowane przez nauczyciela,
zgodnie ze swoimi możliwościami, zdolnościami i talentami.
W konsekwencji realizowany był nie tylko postulat indywidualizacji nauczania,
ale także otwierała się przestrzeń na manifestację potrzeb i
ujawnianie posiadanych przez dzieci talentów.
Projekt objął 2700 szkół podstawowych z terenu sześciu województw:
- lubelskiego,
- łódzkiego,
- małopolskiego,
- podkarpackiego,
- śląskiego,
- świętokrzyskiego.
W trzech etapach projektu etapach wzięło udział:
- 130 000 uczniów klas pierwszych,
- 8 100 nauczycieli.
Nad sprawnym przebiegiem realizacji czuwało:
- 30 edukatorów,
- 6 koordynatorów wojewódzkich.
Projekt „Pierwsze uczniowskie doświadczenia drogą do wiedzy” istotnie przyczynił się do upowszechnienia – w ogólnokrajowej skali – modelu edukacji dostosowanej do potrzeb i stylu uczenia się każdego ucznia, umożliwiając wszystkim dzieciom odnoszenie sukcesów nie tylko w szkole.